چتر شعرهایم

ترانه هایی را میسرایم که سرشار از مهربانیست

چتر شعرهایم دور از هر هیاهوست

بی خیال از هر پریشان احوالیست

چتر شعر هایم چقدر عالیست

وزن شعر هایم گاهی تو خالیست

از اینهمه قصه های بی ریاییست

چتر شعر هایم وای که چقدر عالیست

تابستان و چتر شعرهایم دریاییست

در کپر و سایه سار کوهستانیست

حس این حال رویایی وای که چه عالیست

گاهی هم ساحل دریا شایدم طوفانیست

حال دل ما هم که همیشه تو خالیست

چتر شعر هایم خیس بارانیست

ما آدمها و چقدر فراموشی ها که این هم چه عالیست

مهر و وفا باز هم که پوشالیست

قلب ها هم ترک خورده و خالیست

شمع شعرهایم  رو به خاموشیست

چتر شعر هایم چه عالیست

جای مردان خوب چه خالیست

لای دیوارهای شهر هم گاهی آجرخالیست

از بس که کولر های آبی هم پوشالیست

دل آدمها هم فراریست

چتر شعر هایم خیس بارانیست