پاییزانه های دلم خزان گشته است

شعر و ترانه هایم بوی غم میدهند
سروده هایم تماشایی از باغ خدا میدهد
حزینم از این جهان
طرد و مطرود شده است این ترانه هایم
باغ مهر و نیک و شادی و خرمی خواهد این دلم
گویی پاییزان گشته است این گیتی
گویی بام خانه ام ژرف و عمیق در برف گشته است
پاییزانه های دلم خزان گشته است
دلم سنگینی میکند
چشمهایم اشک گشته است
بغض هوای گلویم را سخت تر کرده است
جایی خواهم دنج
دور از هیاهوی آدمیان و شهرنشینی
سبک خواهم شد در هوای پاییزانه هایم
پاییزانه های دلم خزان گشته است
دلم هوای دیگر خواهد
آه م از بامی دیگر خواهد،زیرا برف اینجا یخ گشته است.